Zoals de meesten van jullie weten, heb ik onlangs Remote Shiba gelanceerd, de zoekmachine voor remote jobs. Ik heb nu 25 bronnen, 25.000 jobs, bovenaan de zoekresultaten voor Bing...
En is nergens op Google te vinden...
Nu, zou je kunnen zeggen, het is oké, Jim. De Google-spider is gewoon nog niet op jouw site terechtgekomen.
Het probleem is dat het al twee weken duurt.
Weet je, het hele punt van een zoekmachine is om te vinden wat je wilt. Ikzelf run 25 crawlers die op zoek zijn naar externe banen op uurbasis vanuit een VPS van tien dollar in Hong Kong, wat ik in mijn vrije tijd deed. Er is geen reden waarom een internationaal technologiebedrijf van een biljoen dollar met tientallen miljoenen computers sites niet dagelijks zou kunnen updaten, vooral gezien hoeveel van het web nu gebalkaniseerd is achter betaalmuurtjes, privégemeenschappen en propriëtaire apps.
Als Google niet binnen twee weken de index van mijn site binnen een halve seconde kan bijwerken, vraag ik me af wat ze nog meer niet doen.
Oké, ik ben een professionele probleemoplosser. Als Google mijn site niet automatisch kan scannen, kan ik ze misschien handmatig vertellen om mijn site te updaten om de nieuwe wijzigingen op te pikken.
Google vraagt mij om de URL te indexeren vanuit Google Search Console, dus ik maak een account aan, log in en voeg de URL handmatig toe.
Ja, Pikachu. Ik ben ook geschokt.
Als ik gefrustreerd klink, komt dat omdat ik een ouderwets type ben.
Kijk, zoeken op het web vóór Google zag er zo uit. De kans dat je vond wat je zocht zonder een door mensen samengestelde index of de bladwijzers van een vriend te gebruiken, was ongeveer net zo groot als de kans dat Elon Musk vandaag de dag niets doms zou doen.
En toen kwam Google met een mooie, overzichtelijke interface waarmee je snel en overzichtelijk kon vinden wat je zocht.
E-mail vóór Gmail zag er zo uit. We kregen waarschijnlijk meer spam per dag dan de Britten aten tijdens de Tweede Wereldoorlog.
En toen kwam Google met Gmail, een webmailinterface die op servers ver weg draaide en vaak sneller was dan Outlook op je eigen computer. Bovendien had het een geweldig spamfilter dat alles opat, behalve de Reddit-epoxyhotdog.
Vóór Google zag Maps er zo uit.
Toen kwam Google Maps uit en kon je opeens met de muis de kaart verslepen, in- en uitzoomen ging bijna direct en de navigatie werd bijgewerkt met actuele verkeersgegevens in plaats van dat deze gebaseerd was op wegwerkzaamheden die werden uitgevoerd toen de dinosauriërs nog op aarde rondliepen.
Al deze geavanceerde dingen maakten het leven van miljarden mensen over de hele wereld beter, sneller en makkelijker. Ze waren een verademing in een tijdperk dat werd gedomineerd door drukke pagina's vol links, pop-upadvertenties, knipperende tekst en andere ergernissen.
En nu twee decennia later.
We zitten nu in het tijdperk waarin de naam Google synoniem staat voor slecht management, geannuleerde producten en privacywaarschuwingen. Er zijn zelfs parodiewebsites van de Google Graveyard die worden gerund door grote bedrijven als Forbes en The Verge. Stadia was een ramp, berichtenclients worden vervangen met de timing van het fokken van konijnen en Google Bard blijft gehamerd worden door de nieuwe Bing Chat, aangestuurd door GPT4.
Het is zeker mogelijk dat Google bijdraait en zijn zaakjes op orde krijgt. Search, Maps, Gmail en YouTube doen het nog steeds goed. Waymo boekt langzaam maar voorzichtig verbeteringen. Boston Dynamics boekt grote vooruitgang in nuttige robotica. Android, ondanks al het wanbeheer, houdt stand tegen Apple's iOS.
Maar zo had het niet moeten zijn.
Google beschikte over de middelen, het talent en de drive om het Palo Alto Research Center (PARC) van onze generatie te worden.
Voor het geval jullie jongeren niet weten wat dat is, de prestaties van PARC omvatten een paar hele kleine, heel kleine vooruitgangen zoals Ethernet, de laserprinter, de GUI, de balmuis, optische opslag, WYSIWYG en de vroegste incarnaties van wat later Adobe Photoshop en Microsoft Word zou worden. De originele Mac-interface was geïnspireerd door hun werk toen Steve Jobs de faciliteit in 1979 bezocht.
Google had hetzelfde kunnen doen, maar dan met behulp van AI om onze dagelijkse patronen te herkennen en ons het drukke werk uit handen te nemen.
Ze beschikken over de grootste informatievoorraad in de geschiedenis van de mensheid.
Wordt het niet eens tijd dat ze weer coole dingen gaan maken?
Over de auteur |
|
![]() |
Jim programmeert al sinds hij in de jaren 90 een IBM PS/2 terugkreeg. Tot op de dag van vandaag schrijft hij HTML en SQL nog steeds het liefst met de hand, en richt hij zich op efficiëntie en correctheid in zijn werk. |